Przez dziesięciolecia obiegowa opinia na temat tworzenia gier głosiła, że wprowadzenie na rynek nowej generacji sprzętu pociągnie za sobą skokową zmianę kosztów.
Nowe platformy przyniosły ze sobą zasoby o wyższej wierności, potrzebę nowych rozwiązań problemów technicznych oraz oczekiwania konsumentów co do większych, bardziej szczegółowych i bardziej interaktywnych światów gier – wszystko to sprawiło, że rozpoczęcie prac nad nową generacją konsoli było kosztowne, a nie stało się dużo tańsze w miarę upływu czasu.
W rzeczywistości zmiany sprzętowe często służyły do przerzedzania stada, a wzrost kosztów był ostatecznym ciosem, który spowodował, że wielu borykających się z problemami wydawców i programistów zamknęło swoje drzwi; ogólnie można oczekiwać, że w ciągu pierwszych kilku lat nowej generacji konsoli nastąpi taki ubój.
Kuszące jest myślenie o tym zrozumieniu kosztów, czytając ogłoszenie Ubisoftu w tym tygodniu o anulowaniu trzech nienazwanych gier i obniżeniu prognoz finansowych, z których wszystkie dotyczą ogólnie trudnego środowiska operacyjnego.
Ubisoft zmaga się z przejściem innego rodzaju; transformacja biznesowa, która wymaga również ogromnej przemiany kulturowej
Ubisoft najwyraźniej nie jest typem wydawcy borykającego się z problemami, który zostaje powalony przez wzrost kosztów rozwoju, ale przesłanie tutaj wydaje się znajome; po kilku latach nowej generacji sprzętu wydawca ma trudności z pogodzeniem kosztów z rzeczywistą sprzedażą i próbuje skorygować kurs, usuwając tablicę produktów.
Tym razem jednak przejście sprzętowe nie wydaje się być winowajcą. Przejście na PS5 i Xbox Series X z pewnością narzuciło pewne nowe koszty, ale nie jest to skok w złożoności i kosztach, który widzieliśmy w przejściach, takich jak przejście z generacji PS2 na generację Xbox 360, co ostatecznie spowodowało dość bezwzględny przebój wydawców niskiego poziomu.
Pomogło trzymanie się zasadniczo tej samej architektury, co poprzednia generacja, podobnie jak nowoczesna generacja kreatywnych narzędzi, które ułatwiają zarządzanie zasobami o różnych poziomach wierności w całym procesie tworzenia.
Jeden z największych problemów związanych z kosztami wynika w rzeczywistości z konieczności wspierania poprzedniej generacji przez bardzo długi czas – częściowo z powodu problemów z łańcuchem dostaw nowych konsol, a częściowo z powodu dużej sprzedaży słabszy Switch i Xbox Series S, nie widać horyzontu, kiedy ta obsługa może zostać usunięta z większości głównych gier.
Mniejsza firma może uznać to za ból głowy, ale nie powinno to niepokoić firmy na skalę Ubisoftu – i rzeczywiście, w dużej mierze nie. Zamiast tego Ubisoft zmaga się z przejściem innego rodzaju; transformacja biznesowa, która wymaga również ogromnej zmiany kulturowej, ponieważ firma próbuje przejść od bycia twórcą i sprzedawcą monolitycznych wydań oprogramowania do bycia operatorem rozległych, niekończących się gier usługowych na żywo.
To marzenie wielu firm z branży. W rezultacie wiele firm z branży spędziło kilka lat, odkrywając, jak trudno jest urzeczywistnić to marzenie.
Innymi słowy, Ubisoft nie jest sam w obliczu trudnych decyzji dotyczących swojej przyszłości, chociaż jego korekta kursu jest prawdopodobnie nieco bardziej dramatyczna i publiczna niż wielu jego rywali wydawniczych.
Trzy gry, które Ubisoft anulował w tym tygodniu, dają w sumie siedem anulowanych tytułów w ciągu ostatnich 12 miesięcy – kolejne cztery ogłosił w lipcu ubiegłego roku, choć podobnie jak w przypadku tego ogłoszenia, nie jest jasne, czy wszystkie z nich były pełnowymiarowymi konsolami i komputerami PC tytuły, lub jeśli mogą to być gry mobilne na mniejszą skalę lub inne tego typu projekty.
Poza tymi siedmioma anulowanymi projektami (o których wiemy), firma doświadczyła również wydłużających się opóźnień w przypadku niektórych innych dużych tytułów, w tym gier na licencji Avatar, które powinny były wiązać się z hitową premierą nowego filmu w zeszłym miesiącu, oraz często opóźniany Czaszka i Piszczele, który ponownie spadł w tej ostatniej informacji prasowej, spadając na początek następnego roku finansowego (czyli prawdopodobnie tej wiosny lub lata, być może, może, kto wie?).
Gry, które powinny mieć listę kredytową po 50 do 80 godzinach, zamiast tego próbują je zdobyć [players] wrócić, aby robić dziwne i bezsensowne wydarzenia w grze na Boże Narodzenie, Walentynki lub Halloween
Wszystko to wskazuje na dość poważny wstrząs w samym Ubisoft, który szczerze mówiąc wydaje się bardziej przewrotem kulturowym i kreatywnym niż finansowym. Rzeczywisty wpływ finansowy na wyniki finansowe nie jest tak tragiczny, jak się wydaje.
Największy wpływ ma odpisanie pół miliarda euro skapitalizowanych prac badawczo-rozwojowych, które są w zasadzie ukończonymi pracami badawczo-rozwojowymi, którym przypisali wartość bilansową, której teraz nie uważają za uzasadnione, zwłaszcza że część z nich dotyczyło odwołanych meczów. Rzeczywisty wpływ niższej sprzedaży jest minimalny – psy na ulicy wiedziały, że rok 2022 będzie miał trudne porównania z latami pandemii 2020 i 2021, a sprzedaż Ubisoftu w 2022 roku naprawdę nie jest taka zła, jeśli weźmie się to pod uwagę. Z pewnością nie na tyle źle, aby stać się usprawiedliwieniem tak dużej fali odwołań i opóźnień projektów.
To raczej ambicja związana z usługami na żywo jest tak naprawdę źródłem problemów dla wydawcy – i dla wielu innych wydawców z branży, którzy prawie wszyscy stoją przed podobnymi wyzwaniami, próbując odwrócić swoją działalność od robienia jednej rzeczy, którą robili bardzo dobrze przez lata, i w kierunku zrobienia innej rzeczy, która wygląda zwodniczo podobnie, ale w rzeczywistości jest prawie całkowicie inna niż pierwsza rzecz.
O ile usługi na żywo mogą sprawić, że karykaturalne znaki dolara (albo euro, albo jena) wyskoczą dyrektorom wydawców, o tyle przeniesienie istniejącej firmy lub franczyzy na ten model jest trudne – naprawdę trudne. To nie tylko kwestia sprowadzenia bazy graczy (chociaż to cała puszka robaków sama w sobie).
Usługi na żywo wymagają radykalnie innego podejścia do projektowania, rozwoju, obsługi i wsparcia, co zasadniczo oznacza, że obejmują całą masę nowych kompetencji, których raczej nie można znaleźć w zespołach, które sprawiły, że istniejące franczyzy stały się tak popularne.
W rezultacie wiele firm zaczęło traktować komponenty usługi na żywo jako dodatek do istniejącej gry, przynajmniej przez kilka pierwszych lat pielęgnowania ambicji usługi na żywo. Przeprojektowanie nie tylko samej gry, ale zespołu, który ją tworzy, oraz całego podejścia do zarządzania tego studia i działu biznesowego jest niezwykle trudne, podczas gdy dodanie niektórych elementów stylu usług na żywo do istniejącej gry jest stosunkowo łatwe.
Jednak takie podejście szybko zamienia się w rozdęcie, zarówno pod względem projektowania gry, jak i zasobów programistycznych, a sytuacja pogarsza się, gdy zaczynasz próbować skupić się na aspektach gry na żywo.
Assassin’s Creed Valhalla od Ubisoftu
Mnóstwo gier w ostatnich latach ucierpiało z powodu zewnętrznych skutków tego problemu, a tytuły Ubisoft były jednymi z najgorszych przestępców (choć nie są odosobnione w domaganiu się tego wątpliwego zaszczytu). Pojawiły się nowe odsłony franczyz z nowymi systemami i koncepcjami przypadkowo do nich przywiązanymi, aby twierdzić, że są teraz grą usługową na żywo.
Gry, które powinny mieć listę kredytową i poczucie satysfakcji gracza po 50 do 80 godzinach, zamiast tego próbują skłonić go do powrotu na dziwne i bezsensowne wydarzenia w grze na Boże Narodzenie, Walentynki lub Halloween, podczas gdy proste systemy XP wszędzie są zastępowane zagmatwaną gamą tokenów i walut, które przyprawiłyby profesjonalnego handlowca FX o ból głowy.
Mówiąc wprost, jest to do bani dla większości graczy – i zdecydowanie jest trochę prawdy w powszechnie stwierdzanym twierdzeniu, że dane dotyczące osiągnięć/trofeów w wielu ostatnich grach pokazują gwałtowny spadek zaangażowania graczy w obliczu tych rozdętych, nieporęcznych systemów i funkcji – ale także jest do bani dla procesu rozwoju jako całości. Żadna z tych funkcji nie jest dostępna za darmo.
Często koszty rozwoju rosną, aby pokryć wysiłek potrzebny do stworzenia tych połączonych ze sobą, pomieszanych funkcji (a poważnie, to rozdęcie było znacznie większym czynnikiem wzrostu kosztów w ostatnich latach niż jakakolwiek zmiana sprzętu).
W innych przypadkach Peter musi zostać okradziony, aby zapłacić Paulowi, co oznacza, że funkcje gdzie indziej nie przyciągają uwagi, której potrzebują, ponieważ zespołowi nakazano spędzić mnóstwo czasu na opracowaniu sposobu, aby historia z natury dla jednego gracza miała czas -ograniczone polowanie na jajka wielkanocne z tablicą wyników online z… powodów.
Ubisoft chce, aby jego działalność skupiała się przede wszystkim na usługach na żywo, z franczyzami takimi jak Assassin’s Creed przekształconymi w wieloplatformową usługę na żywo, obejmującą wybór stale ewoluujących gier, ale z natury nie o to chodzi w tej franczyzie
Ten problem nie wyjaśnia w pełni obecnych problemów Ubisoftu związanych z przejściem, które również wiele zawdzięczają wewnętrznym problemom kulturowym w firmie i jej studiach, ale jest to wyraźnie jej częścią.
Ubisoft chce, aby jego działalność skupiała się głównie na usługach na żywo, z franczyzami takimi jak Assassin’s Creed przekształconymi w wieloplatformową ofertę usług na żywo obejmującą wybór ciągle ewoluujących gier, ale z natury nie o to chodzi w tej franczyzie i dotarcie do tego punkt jest trudny, powolny i kosztowny, wymagający zdobycia wielu nowych kompetencji i oduczenia się wielu innych rzeczy. Co więcej, jest to ryzykowne.
Zakłada się, że istnieje publiczność dla takich ofert i że odpowiednie posypanie magicznym pyłem z usług na żywo zmieni istniejący adres IP w następny Fortnite lub Genshin Impact, ale równie możliwe jest, że po prostu wkurzy to obecnych fanów, nie udając się do przyciągnąć nowych.
Mogę mówić tylko o własnym doświadczeniu, ale wiem, że Assassin’s Creed Valhalla było dla mnie bardzo niezwykłym doświadczeniem; jednocześnie niesamowita i wciągająca gra pod wieloma względami, a także prawdopodobnie mój ostatni Assassin’s Creed od dłuższego czasu, ponieważ gdzieś po około 30 godzinach gry dotarłem do punktu, w którym zdałem sobie sprawę, że desperacko chce, abym traktował to jako MMORPG w stylu pochłaniacz czasu, z których kolejny jest ostatnią cholerną rzeczą, jakiej potrzebuję w życiu.
To, jak smaczna publiczność uzna to, gdy usługi na żywo staną się regułą, a nie wyjątkiem, jest dużym eksperymentem
Jestem tylko jednym konsumentem, ale chodzi po prostu o to, że nie każdy fan franczyzy przyjdzie na przejażdżkę, ponieważ zmienia się ona w coś zupełnie innego.
Najbliższe lata przyniosą tego więcej. Usługi na żywo są obecnie obowiązkowe, a inwestorzy będą oczekiwać od wydawców skupienia się na tym modelu biznesowym.
Sony mądrze pozyskało zewnętrzną wiedzę specjalistyczną w postaci Bungie, ale nerwy związane z tym, co planuje zrobić ze swoimi adresami IP i usługami na żywo, byłyby więcej niż uzasadnione; nie ma żadnych franczyz, które z natury świetnie pasują do usług na żywo, i chociaż zręczny dotyk może rozwiązać wiele z tego problemu, ryzyko, że coś takiego jak Horizon lub The Last of Us zostanie przekształcone w usługę, o którą nikt nie prosił i nikt nie chce, pozostaje prawdziwy.
Inni wydawcy i programiści również rozważają elementy usług na żywo w swoich grach w takiej czy innej formie. To, jak smaczna będzie dla widzów, gdy usługi na żywo staną się regułą, a nie wyjątkiem, jest dużym eksperymentem, którego dane zaczną napływać w tym roku; podczas gdy w tle, prawdopodobnie jeszcze większym pytaniem, na które obecnie nie ma zadowalającej odpowiedzi, jest to, jak trwałe jest pod względem zasobów rozwojowych i kosztów, aby każda gra podążała tą ścieżką.
